नातीगोती

नातीगोती हवीहवीशी 

अन कधी नकोनकोशी 

ज्याच्याकडे  पैसा… सत्ता 

तो श्रेष्ठ  दर्जाचा बाकीचे  आपले नेहमीच नुसता गोतावळा 

पण  त्या गोतावळ्यातही 

प्रत्येकाला स्वतःचा  चेहरा असतो 

तोही आपली ओळख 

आपल्या परीने शोधतच  असतो 

श्रेष्ठ दर्जाचा म्हणवणारा

नातेवाईक कधी  पैशाने दाबतो 

तर कधी नात्याने दाबतो 

पण  मोठेपणाच्या अहंकारात तो बरोबरच असतो 

त्याची प्रत्येक कृती योग्य असते 

कारण तो मोठा असतो अन 

गोतावळ्यातला धडपडणारा होतकरू 

त्याचा हक्काचा  गुलाम असतो 

श्रमाची,हमालीची, मेहनतीची 

सगळी कामे त्याने करायची 

कारण त्याच्याकडे काय आहे 

इतके तर त्याने केलेच पाहीजे 

पैशावाला तो कधी

मोठा भाऊ कधी बहीणही असते 

नात्याचं मोठेपण त्यांना 

आयुष्यभर  मिरवायचे असते  

मोठेपण म्हणजे काय हे 

ते बरेचदा विसरतात 

अन लहानांनी लहानच राहावे

या हट्टाने  मग निसर्गतःच मिळालेले मोठेपण ते स्वतःच गमावतात  

  

म्हातारपण

म्हातारपण किती मुश्किल आहे
त्यांना वाटतेय आता यांना फक्त
दोन वेळच्या अन्नाची अन
औषधाचीच आता गरज आहे

आपण  नकोसे असणे
किती जीवघेणे असते
मरणयातना म्हणजे काय
हे अनुभवने असते

हो आम्ही जगलो वाढलो
अन म्तातारेही झालो
आता शरीर साथ देईनासे झाले
तर  जगण्यास का नालायक झालो???????

बालपण ते  प्रौढपण संपले
अन म्हातारपण सुरु झाले
पण म्हणून काय आमचे
आता जगणेच संपले  ???????

यांचे जिवंत असूनही
आम्हाला काय उपयोग आहे
हि नजरच जिवंत असतानाही
पुन्हा पुन्हा  मारत असते

तुम्हाला समजत नाही ….  
कळत नाही अक्कल  नाही …….
निट  राहा नाही तर जा दुसरयाकडे
हे जा जा काळजाला घरे पाडतात

त्यांच्या सणाला सुट्टीला
आमची  अडचण होते
अन हि अडगळ समजुन
माळया माळयावरून भिरकावली जाते

आता दिवस…महिने …वर्ष
हे चालूच  राहणार आहे
आमच्या अंतसमयीच का हे
आता सारे संपणार  आहे ??????????

धरतीचे हे रूप गोजिरे